Hipoglikemia reaktywna
Czy kiedykolwiek zdarzyło Wam się poczuć ciężko i sennie po obfitym posiłku?
Jeśli taka sytuacja zdarza się często a bez poobiedniej drzemki nie możecie funkcjonować, możecie mieć do czynienia z hiperglikemią reaktywną.
Po dużym posiłku, zwłaszcza tym naładowanych węglowodanami dochodzi do szybkiego wzrostu poziomu cukru we krwi – hiperglikemii – stąd ociężałość i senność. Niestety za hiperglikemią często podąża jej przeciwieństwo – hipoglikemia. W przypadku, gdy pojawia się ona po posiłku, mówimy o hipoglikemii reaktywnej.
Hipoglikemia reaktywna - jest to objaw polegający na gwałtownym spadku poziomu cukru we krwi po pewnym czasie po posiłku - zwykle 2-4 godzin. Jest to dość częste zjawisko a jego przyczyna najczęściej leży w insulinooporności, czyli obniżeniu wrażliwości tkanek na insulinę. Po posiłku – zwłaszcza tym bogatym w węglowodany – trzustka wydziela insulinę, by obniżyć wysoki poziom cukru. Niestety – tkanki nie są prawidłowo wrażliwe na hormon, więc trzustka musi uwolnić więcej insuliny. Duża porcja hormonu doprowadza w efekcie do nagłego spadku glikemii.
Objawy hipoglikemii reaktywnej pokrywają się z objawami typowej hipoglikemii, jednak nie są tak nasilone.
Występują:
- silny głód,
- pocenie,
- drżenie rąk,
- osłabienie.
Na szczęście niezwykle rzadko dochodzi do omdleń i niebezpiecznych utrat przytomności. Hipoglikemia reaktywna nie występuje w nocy ani na czczo – tym również różni się od typowej hipoglikemii.
Hipoglikemię reaktywną diagnozuje się na podstawie rozmowy z pacjentem – objawy są dosć typowe – oraz testu OGTT. Po wypiciu płynu z 75 g glukozy poziom cukru mierzy się 2, 2.5, 3 i 4 godziny później. Znaczący spadek poziomy cukru w którymkolwiek z pobrań pozwala nam postawić rozpoznanie.
Hipoglikemia reaktywna stosunkowo rzadko pojawia się w ciąży – w ciele kobiety funkcjonuje wówczas wiele dodatkowych mechanizmów metabolicznych, które chronią ją przed nadmiernym spadkiem cukru we krwi. Najlepszą metodą zapobiegania hipoglikemii reaktywnej jest odpowiednia dieta – zbliżona do typowej diety cukrzycowej, choć nie ma potrzeby aż tak dużych restrykcji. Ważne, by pilnować regularności spożywania posiłków i uważać, by nie było w nich dużo węglowodanów – zwłaszcza tych prostych.
dr Małgorzata Zielińska, położnik-ginekolog
