Przyczyny poronień
A przyczyny? Co stanowi najczęstszą przyczynę poronień wczesnej ciąży?
Zdecydowanie najczęstsze są przyczyny genetyczne. Szacuje się, że około 50-60% poronień w I trymestrze (tj. do około 13 tygodnia ciąży) jest następstwem nieprawidłowości chromosomalnych u zarodka - najczęściej trisomii. Co ważne, w zdecydowanej większości nieprawidłowości te są niezależne od ewentualnych wad genetycznych u rodziców i powstają już po zapłodnieniu. Szacuje się, iż w przypadku dwóch występujących po sobie poronień wczesnych ciąż prawdopodobieństwo występowania u jednego z rodziców zrównoważonej translokacji wynosi zaledwie około 7%.
Wśród przyczyn hormonalnych wymienić należy przede wszystkim niewydolność ciałka żółtego, która skutkuje niewystarczającą produkcją hormonu o nazwie progesteron.
Przyczyny anatomiczne poronień wczesnej ciąży to przed wszystkim: wrodzone wady macicy (dotyczą 1-2% wszystkich kobiet), zrosty wewnątrzmaciczne, niewydolność szyjki macicy, mięśniaki macicy czy endometrioza miednicy mniejszej.
Przyczyny immunologiczne. Należy tu wspomnieć przede wszystkim o zespole antyfosfolipidowym jako jednej z częstszych przyczyn występowania poronień nawracających.
Przyczyny infekcyjne, wśród których wymienić należy przede wszystkim zakażenia wirusowe - różyczka, opryszczka, cytomegalia, ale także pasożytnicze - tu głównie toksoplazmoza. Co więcej, zakażenia przebiegające z wysoką gorączką, wywołując czynność skurczową macicy, mogą doprowadzić do oddzielenia się jaja płodowego i poronienia ciąży.
Przewlekłe choroby u matki (niewydolność wątroby czy nerek, znaczna otyłość czy niedowaga, ale także zaburzenia czynności tarczycy i cukrzyca) są niedocenianymi, a jednocześnie coraz częściej spotykanymi przyczynami niepowodzenia ciąży w I trymestrze.
Czynniki toksyczne, takie jak alkohol i nikotyna oraz stresy psychiczne również wiążą się ze zwiększonym ryzykiem poronienia.
Częstość poronień rośnie wraz z wiekiem kobiety, co jest szczególnie zauważalne już po 35 roku życia. Współczynnik poronień kobiet przed 35 rokiem życia wynosi około 6.4%, a po 40 roku życia sięga już 50%.
Czynniki prognostyczne powodzenia ciąży
Czy istnieją czynniki prognostyczne, które umożliwią nam ocenę rokowania ciąży we wczesnym I trymestrze?
Oczywiście, że tak, ale pamiętać należy, że żadne rokowania nie dają nam 100% pewności co do losów ciąży. Znamy statystyki, ale ginekolodzy nie są wróżbitami i nie umieją przepowiadać przyszłości.
Każda ciąża jest inna i potrafi nas nie raz zaskoczyć. W każdym razie to, co ocenić możemy, to przede wszystkim badanie na fotelu ginekologicznym (tzw. badanie wewnętrzne), badanie USG oraz poziom bHCG.
Tak więc interpretując badanie USG wiemy, że pęcherzyki ciążowe umiejscowione w dnie rokują lepiej niż te położone nad ujściem wewnętrznym szyjki macicy oraz że bradykardia w I trymestrze (to znaczy tętno zarodka poniżej 80 uderzeń na minutę) może być niekorzystnym czynnikiem prognostycznym.
W badaniu wewnętrznym ocenić zaś możemy krwawienie – statystycznie krwawienia trwające 4 dni lub dłużej rokują bardziej niepomyślnie. Poziom bHCG utrzymujący się na stałym poziomie lub malejący także stanowi niekorzystny czynnik predykcyjny wczesnej ciąży.
Mimo wszystko pamiętać należy, że nie ma dwóch takich samych ludzi i dwóch takich samych ciąż oraz że niejednokrotnie ciąże początkowo rokujące niekorzystnie, kończą się szczęśliwym porodem.
lek. Patrycja Żółtowska-Bajczuk, ginekolog w trakcie specjalizacji
