Indukcja porodu - na czym polega, jakie są przeciwskazania?

O indukcji porodu wiemy już więcej. A co to jest preindukcja porodu? I czym różni się indukcja od preindukcji?

Preindukcja porodu jest zabiegiem, którego zadaniem jest przygotowanie szyjki macicy do indukcji porodu. Badania naukowe potwierdzają, że dobrze przeprowadzona preindukcja zwiększa szanse na skuteczną indukcję porodu. Preindukcję porodu można przeprowadzić przy pomocy prostaglandyn (dinoprost) lub mechanicznie, np. cewnikiem Foleya lub dwubalonikowym cewnikiem. Efekty są podobne. W uwzględnieniu wyboru metody należy uwzględnić przeciwwskazania. Prostaglandyny nie mogą być stosowane, np. u pacjentek po cięciach cesarskich.

A jeśli moglibyśmy wybrać, wskazać idealną metodę preindukcji, co by to było?

Nie istnieje jeden, idealny sposób preindukcji porodu. Wybór powinien opierać się na wiedzy i doświadczeniu lekarza. Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników zaproponowało algorytm kliniczny indukcji porodu, który może ułatwić wybór metody.

Zastosowanie cewników balonowych wiąże się z minimalną ilością skutków ubocznych, ale jest związane z potencjalnie nieprzyjemną procedurą jego wprowadzenia dla pacjentki. Cewnik nie wymaga szczególnych warunków przechowywania, co może być problemem w przypadku niektórych prostaglandyn. W porównaniu z cewnikami balonowymi, teoretyczną zaletą stosowania prostaglandyn jest zmniejszenie zapotrzebowania na oksytocynę, ponieważ prostaglandyny sprzyjają kurczliwości mięśniówki macicy. Z drugiej strony, teoretyczną wadą stosowania prostaglandyn jest możliwość nadmiernej aktywności macicy, prowadzącej do zaburzeń rytmu serca płodu. Jednak w badaniach klinicznych, zarówno ich zalety jak i wady, nie spowodowały istotnych zmian w wynikach położniczych (np. ilość wykonanych cesarskich cięć, ilość powikłań noworodkowych).

Jakie niefarmakologiczne metody indukcji poleca Pani swoim Pacjentkom?

Pacjentki w ciąży zachęcam do zdrowego stylu życia. Informuję też o metodach opisywanych w literaturze jako metody zmniejszające ryzyko indukcji porodu. Oddzielanie dolnego bieguna pęcherza płodowego jest czynnikiem ułatwiającym rozpoczęcie spontanicznego porodu i techniką wspomagającą farmakologiczne metody indukcji.

Wśród niefarmakologicznych metod indukcji porodu opisywana jest amniotomia, czyli zabieg przebicia pęcherza płodowego. Jest to metoda bezpieczna, stosowana w przypadku odpowiedniej dojrzałości szyjki macicy. Przy właściwej kwalifikacji istnieje szansa na rozwinięcie samoistnej czynności skurczowej. Po zabiegu amniotomii można dołączyć wlew z oksytocyny w celu wzniecenia czynności skurczowej. Połączenie tych dwóch metod opisywane jest w literaturze jako bardziej skuteczne niż każda z nich z osobna.

Jaką rolę spełnia podczas indukcji porodu skala według Bishopa?

Stosowanie skali Bishopa ułatwia kwalifikację pacjentek do preindukcji lub indukcji. W przypadku indukcji, ułatwia wybór metody. Wyższy wynik w skali Bishopa (>6 pkt.) jest warunkiem do indukcji porodu przez wykonanie amniotomii.

lek. Agnieszka Łojek-Ozga, ginekolog-położnik