Co wiesz o nadciśnieniu tętniczym w ciąży? Część III
Jak możemy pomóc pacjentkom z nadciśnieniem?
Pacjentki z rozpoznanym nadciśnieniem otrzymują leczenie hipotensyjne w celu uzyskania optymalnych wartości i zminimalizowania prawdopodobieństwa wystąpienia powikłań narządowych.
Jednym z najpoważniejszych powikłań jest rzucawka czyli eklampsja. Jest to stan zagrożenia życia dla matki i dziecka. W obecnych czasach dostępność metod diagnostycznych i odpowiednie leczenie pozwala zminimalizować występowanie rzucawki do minimum.
Tak długo jak jest to bezpieczne pacjentki z nadciśnieniem są kontrolowane ambulatoryjnie. Mają wykonywane badania laboratoryjne, obrazowe i KTG. Od 36 tygodnia wizyty w naszej Przychodni Przyszpitalnej odbywają się co tydzień.
Kiedy jest potrzebna hospitalizacja z powodu nadciśnienia?
W sytuacji kiedy wymagają intensywnego nadzoru są hospitalizowane w Oddziale Patologii Ciąży.
Wskazaniem jest na przykład oporne na leczenie ambulatoryjne ciśnienie tętnicze z wartościami 160/110mmHg lub wyższymi a także objawy zwiastujące wystąpienie rzucawki.
W szpitalu mamy możliwość ciągłego monitoringu matki i dziecka. Możemy stosować dożylne leki hipotensyjne, siarczan magnezu w profilaktyce rzucawki. Pacjentki mogą też otrzymać steroidoterapię w celu stymulacji rozwoju płuc płodu – o ile są takie wskazania. Stały dostęp do bloku operacyjnego i doświadczony zespół umożliwia wykonanie nagłego cięcia cesarskiego.
W przypadku dobrej kontroli ciśnienia tętniczego i braku powikłań narządowych indukcja porodu jest zalecana po 38 tygodniu ciąży. W przypadku stanu przedrzucawkowego rekomenduje się poród po 37 tygodniu ciąży, a po 34 tyg. jeśli rozpoznajemy ciężki stan przedrzucawkowy.
dr Agnieszka Łojek-Ozga, położnik-ginekolog
#preeklampsjaBEZtajemnic
Artykuł "Co wiesz o nadciśnieniu tętniczym w ciąży?" jest częścią kampanii #preeklampsjaBEZtajemnic przygotowanej przez Szpital św. Zofii. Jej celem jest przybliżenie przyszłym mamom tematu nadciśnienia ciążowego, a także edukowanie o tej groźnej chorobie. Co ja, jako mama mogę zrobić dla siebie, żeby zminimalizować zagrożenie, jakie są czynniki ryzyka, na co zwracać uwagę i jakie objawy sa niepokojące?
Dlaczego? Chcemy uświadomić kobietom, zarówno tym, które planują ciążę i tym, które już w niej są, czym jest preeklampsja. Oswoić je nie tylko z samą nazwą choroby, ale przede wszystkim z niebezpieczeństwami, jakie ze sobą niesie.
W ramach akcji #preeklampsjaBEZtajemnic, przygotowaliśmy dla Was więcej edukacyjnych wpisów o preeklampsji:
- Predykcja preeklampsji w I trymestrze ciąży
- Przewidywanie preeklampsji w II i III trymestrze ciąży.; lek. Jan Modzelewski, położnik-ginekolog, perinatolog.
- Miałam preeklampsję. Nadciśnienie ciążowe z perspektywy pacjentki.
- Preeklampsja okiem fizjoterapeutki.; mgr Daria Lipa, fizjoterapeutka uroginekologiczna.
- Preeklampsja a zaburzenia psychiczne i stres.; mgr Martyna Niżniowska, psycholog.
- Czy można zapobiec preeklampsji? Wywiad z dr hab. n. med. Anna Kajdy.
Bezpłatne badanie w kierunku preeklampsji
W szpitalu św. Zofi proadzimy program PE37, którego zadaniem jest identyfikacja kobiet zagrożonych preeklampsją.
Dlaczego ważne jest, aby zapobiegać stanom przedrzucawkowym o późnym początku? Stan przedrzucawkowy o późnym początku to powikłanie, które może pojawić się pod koniec ciąży i mieć konsekwencje dla zdrowia matki i dziecka. Większość przypadków pojawia się u kobiet bez żadnego czynnika ryzyka, co sprawia, że trudno jest je w porę wykryć i podjąć niezbędne kroki w celu ochrony zdrowia matki i dziecka. Dzięki badaniu PE37 ocenimy, czy za pomocą prostego badania krwi pod koniec ciąży można wykryć stan przedrzucawkowy o późnym początku, a tym samym zmniejszyć ryzyko dla zdrowia matki i negatywny wpływ na noworodka.
Zapraszamy!
